Kripto varlıklar içinde açık ara favorim menkul kıymet jetonları (bu çeviri de en az sevdiğim, security tokens).
Kripto varlıkların temsil ettiğini iddia ettiği finansal özgürleşmeyi en iyi şekilde temsil edebilecek bir çözüm. Merkezi otorite ve ona özel bağlı kurumlar olmadan, şahıslar ve şirketler şirketin sermayesine ve kârlılığına ortak olabilir.
Bütün bunları yazarken kafamda iki temel varsayım var:
- İhraç eden şirketlerin sahipleri/yöneticileri dürüst.
- Yatırımcılar yeterli finans/muhasebe bilgi ve deneyimine sahip.
Fakat tanıtım yazılarını okumaya başladığınızda iş değişiyor.
Yatırımcıyı sermayedar kabul eden bütün ihraçları menkul kıymet jetonu olarak kabul etmemiz gerekir ki bu noktada bazı uygunsuzluklar göze çarpıyor:
- Yatırımcıya oy hakkı verilmiyor. “İmtiyazlı hisse” diyebilirsiniz. Bu durumda temettünün ödenmesi gerekiyor. Bazı ihraççılar bunu da göz ardı ediyor.
- Oy hakkının mevcudiyeti de şirket yönetimini kapsamayabiliyor. Blokzincir üstündeki seçimlerde kullanılmak üzere vaadi var ancak yönetim alacağı kararlara müdahale hakkı vermiyor.
- Şirketin resmi ortaklarının payları ve ücretleri zaten tartışmaya açık değil.
- Satılmamış hisselerin ne olacağını anlatmayan vakalar söz konusu.
Bu durumda birinci varsayım olmadan yola devam etmemiz gerekiyor. Yani, yönetime fikirleri için para lazım, yatırımcının ne düşündüğünü önemseyen yok.
Bir yanıt yazın