Varsayalım ki dünyada “lease” diye bir sözleşme hiç olmadı. Bütün işletmeler maddi duran varlıklarını kendi finansman kapasiteleri doğrultusunda sadece satın alabiliyorlardı. Lease üstüne bir muhasebe standardı yazılır mıydı?
Sosyalist bir ekonomide “müşteri sözleşmeleri”, “finansal yatırımlar”, “işletme birleşmeleri” ne kadar var olabilir? Kavramsal çerçevede geçen “kavramların” hangilerini bilmeden ömrümüz geçerdi?
Yani diyeceğim o ki, ortada ekonomik sistem yokken “muhasebe”den bahsetmek yeni doğmuş çocuğa gelinlik/damatlık almak gibi olmuyor mu? Hatta bir Türk atasözü der ki “doğmamış çocuğa don dikmek.”
